Geschiedenis van V.K. Marcassou
1984 - 1985
Onze voetbalpoeg werd gesticht in de lente van 1984. Dhr Devisch Gilbert uit Jabbeke, een fervent voetbal- en wielerfan kwam op het idee om een liefhebbersvoetbalploeg op te richten. Het was dan ook maar normaal dat bij het begin het gros van de spelers Jabbekenaren waren. Zelfs de naam van de ploeg nl. F.C. Blasius verwees naar de gemeente Jabbeke, Blasius was immers de patroonheilige van de gemeente.Er werd er voor gekozen om aan te treden in het voetbalverbond P.E.R.K.E.Z., aktief over bijna gans de regio's Oostende, Gistel, Eernegem, Ichtegem, Koekelare, zelfs Veurne. Het verbond telde toen 72 ploegen in zijn rangen, verdeeld over 5 reeksen. Als nieuwkomer moesten we dus starten in de vijfde reeks, met als thuisterrein de terreinen van S.V. Jabbeke. Ons lokaal was gevestigd te Jabbeke, met name café Concordia.
Ons eerste seizoen was meteen een voltreffer, want we werden vice-kampioen met 3 punten achterstand op kampioen S.V.D.O. en konden zo na één seizoen reeds een trapje hoger spelen.De foto van de ploeg die dit verwezenlijkte:
Bovenste rij: verzorger Staf Mylle, Patrick Roels, Henk Deschuytter, Rik Vandenberghe, Norbert Vandecasteele onze lokaalhoudster Annie, Daniel Vandecasteele, Patrick Devisch en stichter Gilbert DevischOnderste rij: Hans Vanrijckeghem, Patrick Vermeulen, Franky Boel, Etienne Deman, Eddy Roose, Michel Boel .
1985 - 1986
De overgang naar de vierde reeks werd al bij al goed verteerd, maar in de volgende seizoenen kwamen we steeds iets tekort om de overstap naar de derde reeks te kunnen maken, getuige daarvan onze klassering:seizoen 1985 - 1986: 5é plaats, seizoen 1986 - 1987: 5é plaats, seizoen 1987 - 1988: 4é plaats, seizoen 1988 - 1989: 3é plaats. Vier seizoenen speelden we dus in de vierde reeks, maar door onze 2é plaats in het seizoen 1989 - 1990 was het zover: we werden opnieuw vice-kampioen na Royal Auto Fiat en konden dus opnieuw proeven van een reeks hoger. Het seizoen 1990 - 1991 ( eerste in de derde reeks ) eindigden we op een tiende plaats, het verschil van reeksen liet zich duidelijk gevoelen.
1991 - 1992
Tijdens de voetbalstop in de zomer van 1991 werd door het verbondsbestuur beslist om van de indeling in vijf reeksen over te stappen naar een kompetitie met vier reeksen, dit door het geslonken aantal ploegen. Er waren toen nog 64 ploegen die de kompetitie zouden aanvatten, wat voor ons geen gevolgen had; wij bleven in de derde reeks voetballen.Wat er voor ons wel veranderde, was met name een nieuwe sponsor. Dit bracht mee dat een einde gekomen was aan F.C. Blasius. We werden vanaf dan gesponserd door Bandencentrale Baele uit Jabbeke, wat natuurlijk om een nieuwe clubnaam vroeg: BANDENCENTRALE BAELE. Tevens hadden we ook een nieuw lokaal, gelegen in de Dorpstraat te Jabbeke: café " Brouwershof " bij Rosa. Vanaf het seizoen 1991 - 1992 speelden we enkele zorgeloze seizoenen in de derde reeks, 5é plaats in het seizoen 1991 - 1992, 9é plaats in 1992 - 1993, 8é plaats in 1993 - 1994, 4é plaats in 1994 - 1995.
Foto van Bandencentrale Baele:
Rechstaand: sponor Rik Baele, Johan Paepe, Luc Vandenberghe, Reno Van Braeckeveldt, Franky Boel, Patrick Devisch, Peter Stevens, sekretaris Gilbert Devisch, voorzitter Bertrand Verschaeve, Michel Boel.
Zittend: Henk Deschuytter, Patrick Verschaeve, Diego................................, Ronny Vanryckeghem, Patrick Vermeulen, Marc Versyp, Daniel Vandecasteele.
1995 - 1996
In de overgang van het seizoen 1995 - 1996 kregen we dankzij toenmalig speler Marc Versyp een nieuwe sponsor. Restaurant tea-room Verdi uit de Vlamingstraat te Brugge was bereid om ons van een nieuwe uitrusting te voorzien en onze ploeg verder te steunen. Onze naam: Restaurant tea-room Verdi. We bleven op de terreinen van S.V. Jabbeke onze thuiswedstrijden afwerken. Veel heeft het niet mogen helpen want we eindigden het seizoen op een tiende plaats.
1996 - 1997
Het seizoen 1996 - 1997 bracht wat verschuivingen in het bestuur. Stichter Gilbert Devisch had 11 seizoenen alles steeds in goede banen geleid en vond dat de tijd gekomen was om er een punt achter te zetten als sekretaris. Tevens ruilden we ons thuisterrein S.V. Jabbeke met V.K.S.O. Zerkegem, en was ons nieuwe lokaal "De Anker " bij Viviane en Raf in Zerkegem. Als oudspeler en zo wat vertrouwd met de ploeg was Vermeulen Patrick bereid om de taak van sekretaris van Gilbert over te nemen, en werd onze nieuwe lokaalhouder Raf de schatbewaarder. We eindigden dat seizoen op een goede 5é plaats.
Het daaropvolgende seizoen 1997 - 1998 was een rustig en zorgeloos seizoen dat we op een 8é plaats afsloten.
1998 - 1999
In 1998 - 1999 verliet ook onze toenmalig voorzitter Verschaeve Bertrand de ploeg. Zijn taak werd overgenomen door onze lokaalhouder Raf die voorzitter werd. We eindigden toen op een ietwat teleurstellende 10é plaats.In de zomer van 1999 was het bedrijf Marcassou uit Champlon bereid om ons te sponseren. Een Ardeens bedrijf die deel uitmaakt van een multinational en ons wou sponseren, het was dan ook maar normaal dat de keuze snel gemaakt was. De naam was snel gevonden. V.K. Marcassou, hoe kon het anders. Alles bleef bij het oude, veel veranderde er niet, en een 8é plaats was het eindresultaat.
2000 - 2001
Het seizoen 2000 - 2001, het tweede seizoen als V.K. Marcassou was een seizoen om snel te vergeten. Ondanks de goede wil en sfeer die onze ploeg steeds kenmerkte was dit niet voldoende om de blessurelast en op den duur het gebrek aan spelers te compenseren, de afdaling naar reeks 4 was onvermijdelijk. Het kon enkel maar beter.
2001 - 2002
Seizoen 2001 - 2002 was een nieuw begin voor V.K. Marcassou, we speelden vanaf nu op het terrein " De Kouter " te Bekegem, tevens thuisbasis van V.K. Bekegem aantredend in de 1é reeks van Perkez. Ook hadden we een nieuw lokaal, de Madrid in Bekegem, dit omdat Viviane en Raf na vele jaren besloten om geen café meer te houden. Het eerste seizoen in Bekegem eindigden we op een 5é plaats, ondanks géén al te goede start.
2002 - 2003
Het seizoen 2002 - 2003 is een seizoen dat velen zich lang zullen herinneren. Een ongemeen spannende kompetitie tot de laatste speeldag, met als smaakmakers Marcassou en Top 69/Bakkerij Iris. Met een maximum van drie punten verschil tussen beiden en wisselende kopposities tijdens het seizoen, waren beiden reeds enkele weken voor het kompetitieeinde reeds zeker van promotie. Maar wie zou kampioen worden? Het toeval wilde dat op de laatste speeldag V.K. Marcassou tegen Top 69/Bakkerij Iris op het programma stond. V.K. Marcassou had twee punten achterstand goed te maken om de titel te mogen vieren. Hoeft het gezegd dat de spanning bij de talrijk opgekomen supporters voor en tijdens de wedstrijd te snijden was? Een mooie wedstrijd was het niet, daarom was het belang te groot maar de inzet van beide ploegen maakte veel goed. Het werd 1 - 0 dankzij een doelpunt van Deschacht Gino in de eerste minuten van de wedstrijd. Maar ook onze tegenstander kwam nog gevaarlijk voor het doel, maar kwam niet tot scoren, de buit was binnen. Voor de eerste maal in ons bestaan waren we kampioen! Deze groep speelde het klaar:
Staand v.l.n.r.:Verschaeve Patrick, Demey Rony, lokaalhoudster Sonja, Samaey Geert, Vandaele Philippe, Denys Andy, Deschacht Gino, Verschaeve Stijn, Claeys Bart, Devriese Pieter, Stevens Peter, lokaalhouder Ronny, sekretaris Vermeulen Patrick.Zittend v.l.n.r.: Deschacht Henk, Roose Dirk, Vanmassenhove Dries, Deman Laurence, Knockaert Koenraad, Hostyn Jochen, Delanghe Filip
2003 - 2004
Het seizoen 2003 - 2004, het eerste in de 2é reeks PERKEZ was ondanks een moelijke start een rustig seizoen dat we afsloten op een 8é plaats. In de bekerkompetitie konden we wel doordringen tot de kwartfinales maar lieten ons in de laatste minuten verrassen door reeksgenoot Reninge, anders had een bekerfinale zeker mogelijk geweest.
2004 - 2005
2004 - 2005 was een goed seizoen, ondanks de uitschakeling in de eerste ronde van de beker tegen Ettelgem 78 na het nemen van strafschoppen. Zowat gans de kompetitie waren we in de running voor de 2é plaats met als rivaal F.C. Ramskapelle na het ongenaakbare Rood / Wit die verdiend kampioen werd. We stranden op een 3é plaats, maar het lot ( of moet ik zeggen het noodlot ) zorgde toch voor een overgang naar eerste, dit door het afscheid van o.a. Rood / Wit van het verbond PERKEZ, het verdwijnen van Deco/Style en het starten van nieuwe ploegen in derde wat tot nieuwe reeksindelingen leidde.
2005 - 2006
Het seizoen werd gestart met maar één vraag, zouden we ons in de eerste reeks kunnen bevestigen? Het was snel duidelijk dat het er hier toch een stuk sneller aan toeging, en er heel wat betere spelers rondliepen. Ook hadden we de tegenslag om reeds in de vierde competitiematch één van onze twee nieuwe spelers te zien uitvallen met een ernstige kwetsuur, waardoor hij de rest van het seizoen buiten strijd was.Toch konden we gevestigde waarden uit eerste de nederlaag toedienen, waardoor het geloof om in eerste te blijven toenam. We eindigden dan ook op een geruststellende 10é plaats op 14 ploegen, waardoor we zogoed als zeker ook volgend seizoen in eerste konden aantreden. In de beker waren we in de voorronde vrijgeloot, zodat onze eerste bekermatch in de 16é finale tegen Vuurtoren / Monaco op het programma stond. Met de hakken over de sloot ( einduitslag 1 - 1, gewonnen na het nemen van strafschoppen ) stond de derby op het programma tegen F.C. Zerkegem. Ook in de competitie hadden we van hen een match gewonnen, zodat het niet onmogelijk was. En dat voetbal soms onrechtvaardig is, konden we nu ervaren. Ondanks een zeer goede wedstrijd gespeeld te hebben, gingen we toch met 1 - 3 verlies de boot in. Al beschouwd, was het eerste jaar in eerste een leerrijk en geslaagd seizoen. Want onze doelstelling was behaald: een verlengd verblijf in eerste.
2006 - 2007
2006-2007 was een seizoen zonder uitschieters, behalve een gelijkspel tegen de latere kampioen Venus. Met een plaats in de middenmoot wisten we ons te verzekeren om volgend seizoen ook in de eerste reeks te kunnen aantreden. We mochten vier nieuwe spelers verwelkomen wat de trainer wat meer mogelijkheden gaf. De beker werd overtuigend ingezet met een 13-1 overwinning ( tegen Tijl / Coiff. Nadine ), maar verrassend en helaas werd de volgende ronde niet overleefd ( trouwens een terechte overwinning voor de Betty Boys ).
2007 - 2008
Het seizoen 2007 - 2008 was ondanks dezelfde ploeg ( versterkt met enkele nieuwe gezichten ) rampzalig. Na een goede start waren er enkele blessures en konden we het goede ritme niet meer aanhouden. We konden geen wedstrijd meer winnen, ondanks het soms goede geleverde spel en nogal dikwijls laat het geluk je dan ook in de steek. We konden ons nooit over deze moeilijke periode heen zetten en de degradatie naar tweede was dan ook niet te vermijden. In de bekercompetitie was na Containers Depoorter onze volgende tegenstander Westkerke. Het hoeft geen uitleg dat de latere bekerwinnaar en kampioen van de eerste reeks een maatje te sterk was. Er werd met 2 - 0 verloren en de bekercompetitie was voor ons ten einde.
2008 - 2009
Het eerste seizoen 2008 - 2009 in de tweede reeks was er één vol verwachtingen. Na een seizoen waarin blessureleed en pech ons achtervolgden, konden we onze kern aanzienlijk uitbreiden en versterken. We hoopten op een plaats in de top-drie, maar al snel moesten we onze ambities bijsturen, onze nieuwelingen bleken één voor één meerwaardes te zijn voor onze ploeg en dat uitte zich in uitstekende resultaten. In de heenronde werd slechts éénmaal verloren tegen Café 't Vliegplein en gelijkgespeeld tegen Voegwerken Vandaele, beide titelkandidaten. Hoe verder de competitie evolueerde hoe duidelijker het werd dat het verblijf in de tweede reeks maar één seizoen zou duren. Vraag was enkel: wanneer is de begeerde titel binnen? Het spelniveau was in de tweede ronde minder goed dan in de eerste ronde, maar er werden ( tot op het laatste van het seizoen ) geen punten weggegeven, en zo konden we op vier wedstrijden van het seizoenseinde de titel al vieren ( een verdiende titel ). De ontlading was groot, zeker voor onze captain Devriese Pieter, die met een titel in schoonheid kon eindigen. VK Marcassou terug naar eerste!
Voor de beslissende wedstrijd Rozeveldvrienden A - VK Marcassou
Rechtstaand v.l.n.r. : T2 Vandenberghe Koen, T1 Demey Rony, Dezuttere Steven, De Schryver Mario, Claes Kristof, Despiegelaere Wouter, Cooleman Anthony, kapitein Devriese Pieter, afgevaardigden De Schacht Henk en Samaey Geert en secretaris Vermeulen Patrick.
Onderste rij: supporter Devriese Arno, Van Steenkiste Tim, Vandaele Philippe, Van Massenhove Dries, Piette Anthony, Beernaert John, Roose Dirk en Dewanckele David. Ontbreken op de foto: doelman Dhiedt Jonas, Deceuninck Andy, De Smedt Thomas, Vanderweyden Christophe, Vanden Bussche Frederic.
Na een verdiende overwinning en de titel:
De Kampioenen !!!
In de beker konden we doordringen tot de kwartfinales na uitschakeling van De Kegge ( 3 - 0 ) en Ettelgem 82 ( 2 - 2 ,na het nemen van strafschoppen 6 - 7 ), beide uit de eerste reeks. In de 1/4é finales was Ettelgem 68 onze tegenstrever. We verloren met 2 - 0, een terechte uitslag trouwens. Maar niemand die treurt om de beker, de titel in de tweede reeks maakte van het seizoen 2008 - 2009 een voltreffer, een seizoen die niet vlug vergeten zal worden.
2009 - 2010
Na een schitterend seizoen 2008 - 2009 was het de vraag hoe onze terugkeer naar de eerste reeks zou verlopen. We mochten nieuwe spelers zoals Coudeville Koen, Cresis Gilles, Cooleman Kristof en later ook Vandenberghe Gilles verwelkomen en het moet gezegd dat we ons zeker hadden versterkt, zowel op het veld als achteraf. De kalender had ons een moeilijke start bezorgd met KV Beerst, Venus, Ettelgem 82. Maar na deze moeilijke start begonnen we wedstrijden te winnen en klommen we op naar de top5 van het klassement, met op een moment zelfs de tweede plaats. Overwinningen tegen onze buur VK Bekegem gaven natuurlijk nog wat extra motivatie en kon de sfeer in de groep enkel maar versterken. Uiteindelijk stranden we op de vijfde plaats met 34 punten en als ploeg van 't stad. Een schitterende prestatie!
Maar de kers op de taart was de bekermemorial "Roger Blomme ". Na in de 1/16é finales Oud Spelers Eernegem te verslaan met 6-1, stond in de 1/8é finale opnieuw een burenstrijd tegen VK Bekegem op het programma. Peptalk was niet nodig. We scoorden eerst, maar zeven minuten voor tijd lukte Bekegem de gelijkmaker. Maar hun geluk was van korte duur. Na de aftrap en drie passen verder stond het terug 2-1 voor Marcassou. De ontlading was enorm, VK Bekegem was koud gepakt en wij gingen door naar de 1/4éfinales.Daar was Paars/Wit onze tegenstrever, een redelijk gemakkelijke overwinning: 4-1. Voor het eerst stond VK Marcassou in de halve finales, tegenstander was Ettelgem 68. De kampioen uit de tweede reeks met slechts vier tegendoelpunten in een gans seizoen was een heel taaie ploeg, het werd een spannende wedstrijd met als uitslag 2-2, en in de strafschoppenreeks die zelfs Aspe deed verbleken trapte onze doelman Dhiedt Jonas ons ticket voor de finale tegen de netten. Marcassou speelde de bekerfinale!!!In de finale wachtte ons E. St. Venus, we konden eigenlijk maar stiekem dromen van bekerwinst. We verloren de finale met 4-1 tegen een te sterke tegenstander. Maar alleen deelname aan de finale was voor ons al een overwinning. Een formidabel seizoen !!
Een foto van de ploeg in de finale op 1 mei 2010:
2010 - 2011
Na een geslaagd seizoen 2009 - 2010 zou het moeilijk worden om in het seizoen 2010 - 2011 even goed te presteren.De kompetitie werd afgehaspeld zonder echte uitschieters, we haalden een zesde plaats met 28 punten, en in de beker werd de kwartfinale verloren van Ettelgem 82.
Rode draad in het seizoen was het feit dat we weinig tegendoelpunten slikten, maar moeilijk konden scoren. Al dient gezegd dat we bijna gans het seizoen nooit over een volwaardige aanvalslinie konden beschikken door kwetsuren.
Tevens werd voor het eerst door de supporters een verkiezing georganiseerd voor de beste of verdienstelijkste speler van het jaar. Nieuweling Declercq Jeroen won deze verkiezing met glans, gevolgd door John Beernaert en als derde, de bejamin van de ploeg Gilles Vandenberghe. Het werd ook het seizoen waarin we afscheid moesten nemen van enkele sterkhouders zoals John Beernaert, Philippe Vandaele, Steven Dezuttere, Mario Deschryver en Andy Deceuninck. Tijd dus om enkele nieuwe spelers te vinden en wie weet, het volgende seizoen voor wat opmerkelijke prestaties te zorgen.
2011 - 2012
2011 - 2012, wat zou het ons brengen? Onze eerste kompetitie wedstrijd, een 0 - 3 overwinning op het veld van Eendracht Stene, en een 9 op 12 in de eerste vier wedstrijden deed sommigen al stiekem dromen van een plaats in de top drie. Doch het verdere verloop en puntenverlies in de heenronde zogde ervoor dat we halverwege de kompetitie ook halverwege de rangschikking stonden. Maar een beresterke terugronde ( 8 overwinningen, 2 maal verlies op 10 wedstrijden ) zorgde ervoor dat op de laatste wedstrijd winst voor ons en puntenverlies voor Ettelgem 82 tegen onze buren van Bekegem ons op een gedeelde 3é plaats bracht met Ettelgem 82, weliswaar met meer gewonnen wedstrijden in ons voordeel, wat ons toch een gedroomde derde plaats opleverde.
Een seizoen met 13 op 20 gewonnen wedstrijden, 7 verloren en geen enkel gelijkspel leverde ons een derde plaats op in de Eerste Reeks PERKEZ, sedert de oprichting van onze club in 1984 het beste resultaat ooit. Weliswaar hebben we daar geen prijs mee gewonnen, maar het is toch een prestatie die moeilijk zal te verbeteren zijn, of je moet al van meer durven dromen dan een plaats in de top drie. Om af te sluiten, een kompetitie met een resultaat waar we fier mogen op zijn.
De beker was vlug afgelopen voor ons. In de eerste bekermatch kregen we met FC Zerkegem een taaie tegenstander. Alhoewel we tijdens de wedstrijden tegen Zerkegem steeds goed voetbal brengen, en kansen krijgen, zijn het soms de kleine details ( zonder deze te noemen ) die een wedstrijdverloop bepalen. We verloren met 1 - 0 en de beker was voorbij.
VK Marcassou 2011 - 2012
Rechtstaand v.l.n.r. : secretaris Vermeulen Patrick, T2 Demey Rony, afgevaardigde Verschaeve Patrick, Declercq Jeroen, Vandenberghe Gilles, T1 Vandenberghe Koen, Coudeville Koen, Dhiedt Jonas, Verschaeve Stijn, afgevaardigde De Schacht Henk.
Zittend v.l.n.r. : Cooleman Kristof, Vanhessche Kris, Cooleman Anthony, Cresis Gilles, Dewanckele David, Vanden Bussche Frederik, Rondelez Birger, Vanthournout Brend, Deschacht Dieter.
2012 - 2013
Dat het moeilijk zou worden om onze vorig seizoen behaalde 3é plaats te bevestigen wisten we. We eindigden op de zesde plaats met 25 punten. Toch konden we tegen de topploegen resultaten neerzetten, tweemaal winst tegen FC Zerkegem, winst tegen VK Bekegem, gelijkspel tegen Stene. Daarentegen lieten we tegen de "mindere" ploegen dan weer punten liggen. Al bij al een rustig, probleemloos seizoen. In de beker starten we goed tegen O.S. Beerst met een 0-6 overwinning. Dat bracht ons in de 1/8é finale tegen Ettelgem 82. Het werd een thriller die eindigde op een 2-2 gelijkspel en 3-1 in de strafschoppen in ons voordeel. In de kwartfinale gaven we partij tegen FC Zerkegem. Een heruitgave van de achtste finales, weliswaar eindigend op een 0-0 gelijkspel maar 4-1 in de strafschoppen wat ons naar de halve finale tegen O.S. Eernegem bracht. De kampioen van de tweede reeks die goed voetbal bracht, en een komplete offday van Marcassou liet zich duidelijk zien in de cijfers. We verloren met 3-0 en het seizoen was ten einde
2013 - 2014
Het seizoen 2013 - 2014 werd een moeilijk jaar. We bevonden ons steeds op een plaats net buiten de degradatiezone, wat toch een bepaalde druk deed ontstaan. Met een 4é laatste plaats en 32 punten dachten we ons veilig, maar een terugkeer naar drie reeksen zorgde er voor dat we degradeerden naar de tweede reeks. Door het grote aantal kompetitie wedstrijden was er dit jaar geen plaats voor bekervoetbal.
2014 - 2015
Bij de start van het nieuwe seizoen was de terugkeer naar eerste prioriteit. Beginnen met 4 op 9 was dan ook niet een ideale start. Maar toen werd een reeks neergezet van 12 op 12 gewonnen wedstrijden, waardoor we samen met VV Gistel titelkandidaat werden. In het onderlinge duel wonnen we met 4 - 1, beide ploegen lieten nog wat punten liggen, maar door winst tegen FC De Hoek konden we de titel vieren. Er waren nog drie wedstijden te spelen, we hadden een voorsprong op onze titelconcurrent van zeven punten en VV Gistel was nog één wedstrijd bye. De titel was binnen, terug naar eerste.
De beker werd afgewerkt in poules. We eindigden eerste in onze poule en mochten door naar de kwartfinales.
Daar wachtte ons KV Beerst, vaste waarde in eerste. We wonnen met 1 - 0, maar het bleef bibberen tot het einde. In de halve finale moesten we aantreden tegen Eendracht Stene, kampioen in eerste en een zware tegenstander.
In een wedstrijd zonder veel kansen scoorde Stene net voor de rust. In de tweede helft scoorde Stene de 2 - 0 maar enkele minuten voor tijd konden we tegenscoren, helaas te laat. De finale werd gespeeld tussen Stene en VK Bekegem. Ruststand 1 - 0 voor Stene, maar in de laatste minuten van de tweede helft kon Bekegem nog tweemaal scoren en won verdiend, gezien het aantal kansen, de beker.
2015 - 2016
Na een moeilijke start konden we ons verblijf in eerste vrijwaren door in de wedstrijden die we moesten winnen, geen punten te verspelen. Stunten tegen de topploegen van onze reeks zat er niet in, behalve een 6-3 zege tegen FC Zerkegem, Zerkegem die trouwens na jaren een vaste waarde was in eerste, andere lucht ging opzoeken en het voetbalverbond PERKEZ verliet voor het Roeselaarse verbond. In de beker wonnen we de voorrondes met een 9 op 9, ondanks een aartsmoeilijke verplaatsing naar reeksgenoot KV Beerst. In de kwartfinale was FC De Engel een maatje te klein. Het werd een afgetekende 8-0 zege. De halve finale werd een duel met de kampioen Vispaleis, verdiend gewonnen door Vispaleis met 0-2. Al moet gezegd dat ook wij kansen hadden, maar we waren niet koelbloedig genoeg om deze af te maken. De beker werd uiteindelijk gewonnen door VK Bekegem die in de slotminuten de wedstrijd tegen Vispaleis in hun voordeel liet kantelen.
2016 - 2017
Een seizoen waar we een dubbel gevoel aan overhielden. De beste eindrangschikking in de eerste reeks sedert ons bestaan, 42 behaalde punten ( vier minder dan de kampioen KV Beerst ), een derde plaats ( gelijk aantal punten met O.S. Eernegem maar minder gewonnen wedstrijden ). Als je dan de uitslagen bekijkt, tweemaal winst tegen de toekomstige kampioen, 4 op 6 tegen de vicekampioen O.S. Eernegem, tegen VK Bekegem, tegen Ettelgem 82, 3 op 6 tegen Vispaleis ( wel een fofait van Vispaleis ), toch allen kleppers in de eerste reeks, dan besef je hoe duur het puntenverlies tegen de "mindere" ploegen was. Nooit was de kans op de titel in de eerste reeks zo groot en zo dichtbij. Een gemiste kans. Hoe sterk de kompetitie, zo zwak de beker. Ettelgem 78 uit tweede en Rozeveldvrienden B en De Zeemeeuw uit derde reeks, dat moest lukken, dachten we. Maar door het groot aantal afzeggingen voor de voorronde van de beker, konden we nooit een ploeg op het veld brengen zoals we die tijdens de kompetitie hadden. Er moesten zelfs nog spelers aangesloten worden, zou er dan toch zo weinig interesse bij de spelers zijn voor de Jess-Sports Errea cup? Het resultaat was een beschamende 4 op 9, en einde beker.
2017 - 2018
De kompetitie 2017 - 2018 was het tegenovergestelde van het vorige seizoen. Ondanks we 25 spelers aangesloten hadden, was het soms harken om een elftal op te kunnen stellen. Gelukkig waren er enkele mensen bereid om de voetbalschoenen nog eens aan te trekken en zo toch er voor te zorgen dat er een ploeg op het veld stond. Eens stunten zat er niet in en zo moesten we tot op het einde strijden voor het behoud in eerste, wat ons ook lukte. De beker werd voor het eerst gespeeld met een heen en terugronde. In de heenronde lieten we wat punten liggen, maar een sterke teugronde zorgde ervoor dat we als eerste eindigden en zo een "gemakkelijkere" tegenstander hadden bij aanvang van de knockout fase. Na overwinningen tegen VV Gistel, De Vereniging en KV Beerst in de halve finale werd opnieuw de finale bereikt en mochten we het opnemen tegen kampioen en dorpsgenoot VK Bekegem. Het hoeft niet gezegd dat dit voor beide ploegen een extra stimulans was. Het werd een 1-2 overwinning voor onze tegenstrever, dit door het benutten van de kansen ondanks het verbeten weerwerk van VK Marcassou. Deze finale was ook de laatste wedstrijd van onze trainer Coudeville Koen die een nieuwe uitdaging had gevonden en speler Beernaert John die na 15 jaar en op vijftig-jarige leeftijd de schoenen aan de haak ging. Beiden werden daarvoor later ook in de figuurlijke bloemetjes gezet.
2018 - 2019
Een al bij al rustig seizoen. VK Bekegem en Oud Spelers Eernegem staken er met kop en schouders bovenuit en streden tot bijna de laatste speeldag voor de titel. Wij behaalden de derde plaats, het hoogst haalbare met een achterstand van 12 punten op de tweede, Oud Spelers Eernegem. De titel was voor VK Bekegem.
In de beker behaalden we in onze groep B de tweede plaats. Daardoor mochten we de 1/8é finale spelen tegen de winnaar van groep A, VK Bekegem. Het werd een 3 - 1 nederlaag, maar het kon evengoed andersom geweest zijn. We speelden een sterke partij, maakten het onze buren heel moeilijk. We hadden zeker ook onze kansen, maar een sterke doelman en wat gebrek aan afwerking deden ons de das om. We konden enkel maar fier zijn op onze prestatie.
2019 - 2020
Het jubileumjaar voor PERKEZ. Het voetbalverbond mocht dit jaar zijn 50-jarig bestaan vieren. Er was voorzien om met 27 ploegen te starten, een eerste reeks met 14 ploegen, tweede reeks met 13 ploegen. Enkele weken voor de start gaven 2 ploegen uit de eerste reeks te kennen dat ze er de brui aan gaven en niet van start zouden gaan. Een eerste domper. In maart 2020 sloeg het Corona-virus toe. De kompetitie moest genoodzaakt stop gezet worden en werd niet meer hervat. Er moesten nog 3 speeldagen afgehaspeld worden, de eindrangschikking werd bepaald volgens de laatste gespeelde speeldag. VK Bekegem was kampioen.
Het bekertornooi werd volledig geannuleerd. Het jubileumfeest voorzien op zondag 9 mei moest worden uitgesteld. De verbondstop zal zich wel een beter 50ste editie hebben voorgesteld, maar de situatie liet het niet toe.
Wat onze eigen prestaties betreft, de heenronde was er één om vlug te vergeten. Tekort aan spelers, hoewel er 25 aangesloten waren, gebrek aan de juiste mentaliteit en goed voetbal waren de redenen. Dat het beter kon lieten we zien in de terugronde. Met een 15 op 15, en dit tegen o.a. VK Bekegem, OS Eernegem, De Vereniging, Ter Straeten, toch niet de minste, konden we ons seizoen toch ietwat opfleuren.
2020 - 2021
Het seizoen begon met de vraag of het corona-virus het zou toelaten om een normaal seizoen af te haspelen. De cijfers gingen opnieuw de verkeerde kant op, en na zes zondagen ( waarvan er één speeldag al werd uitgesteld door het stormweer ) werd de kompetitie stilgelegd. Er werd gehoopt om de kompetitie later te hervatten in een aangepaste formule, maar dat was ijdele hoop. De kompetitie werd volledig geschrapt alsof die nooit had bestaan. Zelfs voor de bekerkompetitie waren er geen voldoende datums om toch nog iets van het seizoen te maken. Een verloren jaar.
2021 - 2022